ดิบ

v. to be raw, uncooked, green (young fruits).

คนดิบ (one not having spent any time in the Buddhist priesthood), ด้ายดิบ (unbleached cotton thread), ผ้าดิบ (unbleached cloth), ผีดิบ (a corpse buried, or kept, but not yet cremated).

ผลไม้ยังดิบ The fruits are still green.

เขากินเนื้อดิบ ๆ He ate raw (uncooked) meat.